The Strip

Gisteren, 4 augustus 2012, vertrokken uit Harold's Inn in de buurt van Panquitch. Ons doel wordt Las Vegas, een dagje eerder dan de bedoeling was; een voordeel is wel dat we hier nu drie nachten hebben en dat we voorlopig niet hoeven te reizen. We reizen richting Kanaab en nemen de scenic byway nummer 6 die dwars door het Zion National Park loopt. Op deze manier pakken we nog iets mee van het geweldige landschap onderweg; we stoppen met enige regelmaat en maken wat foto's, maar er is geen tijd om het park uitgebreider te bekijken. Uiteindelijk rijden we het park uit en duiken de snelweg op naar Las Vegas. Onderweg zie je de temperatuur geleidelijk oplopen. Was de temperatuur in het Bryce National Park zeer plezierig, als we richting Vegas rijden dwars door de woestijn loopt langzamerhand de temperatuur weer op naar veertig graden. Buiten waait een warme wind die op de ogen werkt en een zonnebril is hier onmisbaar. Terwijl we de skyline van Vegas al van verre steeds dichterbij zien komen, neemt de panning van wat we mogen verwachten toe. Vooral Maarten is onder de indruk en heeft hooggespannen verwachtingen. Maar voordat we de Strip oprijden, willen Didien en Maarten nog wel even shoppen in een enorm grote outlet. Het is er voornamelijk heet, er waait een droge en hete wind en met zekere regelmaat zoeken we onze toevlucht in de heerlijk koele winkels. Alleen daar is het uit te uiten. En dan eindelijk Las Vegas. We checken in en we laten ons met een busje de stad inbrengen. Overal zien we megagrote hotels en kleurrijke neonverlichting en lawaai, vooral veel lawaai en drukte. We lopen Caesar's Palace in, een hotel gebouwd in Romeinse stijl, met Romeinse fonteinen en beelden en zo nu en dan een figurant die Cleopatra of Marcus Antonius moet voorstellen. Bovendien komt Caesar's Palace ook in The Hangover voor, dus die we film gaan we nog eens bekijken. Een gigantisch groot hotel met talloze zalen waar gokautomaten staan en tafels waar roulette gespeeld wordt en gepokerd wordt. Maarten kijkt zijn ogen uit, hij wil graag gokken, maar hij mag nog niet gokken, hij wil graag drinken, maar mag nog niet drinken, hij wil graag uitgaan, maar hij mag nog niet uitgaan en bovendien hij is met zijn ouders. Dus Las Vegas is voor Maarten niet het hoogtepunt, dat is voor hem Los Angeles. Las Vegas komt op de tweede plaats. Didien kijkt in alle stilte gefascineerd rond. We zien mensen in korte broek en t-shirt met slippers, we zien mensen in avondkleding, dames en jonge meiden in bijzonder korte rokjes en hoge hakjes (vaak met de daarbijhorende lange benen) en met een borsten die gezien moeten worden, zo lijkt het, we zien veel dikke mensen, die eigenlijk niet meer op een normale wijze kunnen lopen, maar voortwaggelen. En dan nog de spelende mensen, alle op zoek naar het geluk, vaak tevergeefs, soms gaat er gejuich op als iemand iets gewonnen heeft. Dames die aan spelers gratis drankjes serveren, lopen er rond in hun veel te kleine serveerpakjes, die veel weg lijken te hebben van bikini's. Ook hier wordt ons een nietsverhullend blik gegund op het vrouwelijke gemoed. Alles bij elkaar is het een bijzonder fascinerrend schouwspel. De volgende dag weer naar Vegas: we parkeren onze auto voor het Wynn Las Vegas, een vijftig verdiepingen tellend zeer luxueus hotel met een roodkoperen gevel, dat zelfs een achttien holes golfbaan in de achtertuin heeft, en onze auto wordt door een medewerker van het hotel weggereden, gratis en voor niets. Het wordt de klant in Las Vegas bijzonder makkelijk gemaakt: je mag overal roken en elk hotel annex gokpaleis biedt gratis parkeergelegenheid en overal kun je eten en drinken en gokken. Het is wel een plek om geld uit te geven en velen doen dat ook. We lunchen in het Venetian, en dan weet je niet wat je ziet; we zitten op een terras op het San Marcoplein in Venetië met duiven dat door een kunstmatige blauwe hemel wordt overkoepeld, even verderop, langs de sjieke winkels varen gondeliers in de grachten. We krijgen tijdens de lunch ook nog enkele zangpartijen te horen, ik meen er zelfs eentje te herkennen. We lopen en lopen maar rond in deze luxueuze kermis. Op aanraden van Blom en Jeanette bezoeken we 's avonds een voorstelling van David Copperfield in het MGM Grand Hotel. Een vermakelijke show, ook voor Didien, die er met volle teugen van geniet, en Maarten, die het vooral koud heeft door de voortdurende koude stroom van de airconditioning (hij heeft immers geen grammetje vet op zijn lichaam). We bestellen in afwezigheid van Maarten een biertje voor hem, maar even later vallen we toch door de mand. De serveersters is wel zo vriendelijk het al geopende biertje terug te nemen en in te ruilen voor een frisdrank. Vegas by night is super. Wat een kleuren, wat een hectiek. Je voelt de verwachting van de mensen die in Las Vegas uitgaan. Er heerst een uitgelaten vrolijkheid en de spanning is voelbaar. Teruggekeerd in het hotel drinken we nog een drankje, leggen nog een kaartje en vervolgens leggen wij ons te rusten voor de nieuwe dag in Vegas.